هدف این پژوهش تعیین نقش تعدیل کننده تمایزیافتگی و همدلی زناشویی در رابطه بین کیفیت رابطه مادرشوهر-عروس و کیفیت رابطه زناشویی در زنان متأهل شهر اهواز بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش زنان متأهل 20 تا 50 ساله شهر اهواز بودند که حداقل یک سال از ازدواجشان گذشته بود و بر این اساس، 210 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان این پژوهش مقیاس تمایزیافتگی (DSI_R)، مقیاس کیفیت رابطه مادر شوهر و عروس (QMDRS)، مقیاس همدلی زناشویی(BEA) و مقیاس کیفیت روابط زناشویی(MMQ) را تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق همبستگی ساده و رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از نرم افزار 22SPSS/ انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین کیفیت رابطه عروس و مادرشوهر و کیفیت رابطه زناشویی، همبستگی مثبت وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد همدلی زناشویی کیفیت رابطه عروس و مادرشوهر و کیفیت رابطه زناشویی را تعدیل می کند؛ اما تمایزیافتگی تعدیل کننده رابطه بین کیفیت رابطه مادرشوهر-عروس و کیفیت رابطه زناشویی نیست. بر اساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت به رغم اینکه کیفیت رابطه زناشویی با متغیرهای مختلفی مرتبط است و از آن ها اثر می پذیرد، همدلی زناشویی در رابطه مادرشوهر-عروس و کیفیت رابطه زناشویی به عنوان یک عامل مؤثر و تسهیل کننده عمل می کند و باعث کمترشدن تعارض ها در این رابطه می شود.

هدف از پژوهش حاضر، آزمون یک الگوی مفهومی برای نقش واسطه ای پرخاشگری ارتباطی پنهان در رابطه بین عدالت زناشویی و کیفیت زناشویی بود. این پژوهش در چارچوب یک طرح همبستگی انجام شد. شرکت کنندگان 322 نفر زن متاهل شهر بابلسر بودند که بر اساس روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند و فرم مشخصات جمعیت شناختی، مقیاس عدالت زناشویی (غفاری و همکاران، 2013)، مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان (نلسون و کارول، 2006) و نسخه بازنگری شده مقیاس سازگاری زناشویی (باسبی و همکاران، 1995) را تکمیل کردند. با استفاده از برآورد حداکثر درست نمایی و روش خود-گردان سازی، یافته های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که کناره گیری عاطفی در رابطه بین مولفه های عدالت زناشویی (توزیعی و رویه ای/تعاملی) و رضایت و انسجام زوجی نقش واسطه ای دارد. هم چنین، یافته ها نشان داد که خراب کردن وجهه اجتماعی در رابطه بین عدالت رویه ای/تعاملی و توافق و رضایت زوجی نقش واسطه ای دارد (05/0 < p). بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که وجود عدالت زناشویی می تواند کیفیت زناشویی را پیش بینی کند. در این میان، پرخاشگری ارتباطی پنهان، می تواند یکی از سازوکارهای تاثیر عدالت زناشویی بر کیفیت زناشویی را روشن کند. این نتایج، در طراحی برنامه های مشاوره ای و درمانی برای زوجین، قابل استفاده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش ادراک انصاف بر کیفیت زناشویی بود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 300 نفر (138 مرد و 162 زن) بودند که از میان کارکنان متاهل اداره های دولتی شهر اهواز با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از سنجه ادراک انصاف (MEP) و سنجه کیفیت زناشویی .(MMQ) تنها فرضیه پژوهش عبارت بود از: ادراک انصاف بر کیفیت زناشویی اثر مثبت دارد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار AMOS ویرایش 7 استفاده شد. مدل ارزیابی شده از شاخص های برازندگی خوبی برخوردار بود. نتایج الگویابی معادلات ساختاری نشان داد که ادراک انصاف در روابط زناشویی بر کیفیت زناشویی اثر مثبت قوی دارد. مضامین آموزشی نتایج و مدل ارائه شده در پژوهش حاضر به تفصیل بررسی شده است.

این پژوهش به بررسی کیفیت روابط زناشویی در میان سبک های مختلف دلبستگی پرداخته است. روش پژوهش توصیفی همبستگی است و نمونه شامل 186 (101 زن و 85 مرد) نفر بود که از میان مراجعان مراکز مشاوره و فرهنگسراهای شهر اصفهان به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک - راست (1998) و پرسشنامه تجربه روابط نزدیک برنن، کلارک و شیور (1998) بود. یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی و کیفیت روابط زناشویی ارتباط وجود دارد و کیفیت روابط زناشویی در میان سبک های مختلف دلبستگی متفاوت است (0.001>P) همچنین بین سبک های دلبستگی زنان و مردان تفاوت معناداری وجود دارد (.(P<0.001

صمیمیت در رابطه زناشویی می تواند به واسطه ارضای نیازهای مهم زن و شوهر از جمله نیاز عاطفی، در بهزیستی زوج کمک کننده باشد. کیفیت زناشویی یکی دیگر از ابعاد مهم زندگی خانوادگی است که سلامت و بهزیستی اعضای خانواده و به ویژه زن و شوهر را شکل می دهد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت بر صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود که از بین آنها 3 زوج به عنوان نمونه انتخاب شد. برنامه درمانی مدل مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت طی شش جلسه به صورت زوجی اجرا شد و پس از خاتمه درمان نیز پیگیری در دو مرحله و با فاصله یک ماه صورت گرفت. شرکت کنندگان در مراحل خط پایه، درمان و پیگیری به زیرمقیاس صمیمیت عاطفی (EIS) از پرسشنامه ارزیابی شخصی صمیمیت (PAIQ) و مقیاس کیفیت زناشویی (MMQ) پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد که مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت موجب افزایش صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین می شود. بر این اساس، رویکرد درمانی مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت در افزایش سطح صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین از کارایی لازم برخوردار است و زوج درمانگران می توانند از این مدل در کار با زوجین به منظور افزایش صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی استفاده کنند.

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباط زناشویی مینه سوتا بر کیفیت زندگی و رضایتمندی زناشویی بود. در این پژوهش کارآزمایی تصادفی شاهددار (RCT)،60 نفر (30 زوج) دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره وابسته به آموزش و پرورش مشهد، با استفاده از نمونه گیری اتفاقی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 زوج) قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگی (WHO) و رضایتمندی زناشویی انریچ بود. تنها گروه آزمایش برنامه مهارتهای ارتباط زناشویی را طی ده جلسه دریافت کردند. پس از پایان مداخلات، هر دو گروه آزمایش و کنترل به پس آزمون پاسخ گفتند. داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای کیفیت زندگی و رضایتمندی زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.0001). در نتیجه برنامه مهارتهای ارتباطی زناشویی مینه سوتا در افزایش کیفیت زندگی و تمام ابعاد رضایتمندی زناشویی تاثیر داشته است و از نتایج این پژوهش می توان در کاهش مشکلات ارتباطی زناشویی بهره برد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش غنی سازی رابطه زناشویی به شیوه اولسون بر کیفیت زندگی زناشویی زوجین انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجینی بودند که به مراکز مشاوره سطح شهر تهران مراجعه کردند و نمونه پژوهش شامل 30 نفر از این افراد دارای معیارهای ورود به پژوهش بود که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم بندی شدند و 15 نفر از آنها تحت آموزش غنیسازی رابطه زناشویی به شیوه اولسون در 10 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند و 15 نفر دیگر در این مدت، هیچ دوره ی آموزشی را پشت سر نگذاشته و در لیست انتظار ماندند. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی زناشویی باسبی و همکاران-فرم تجدید نظر شده (1995) به دست آمد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، چولگی-کشیدگی، کمینه و بیشینه) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش غنیسازی رابطه زناشویی به شیوه اولسون بر کیفیت زندگی زناشویی اثربخش بوده و بیشترین تاثیر را بر مولفهی انسجام (از زیرمقیاسهای کیفیت زندگی زناشویی) داشته است.

مقدمه: کارکنان نظامی به علت حساسیت کار، خطرزایی آن، تغییرات مکرر و احتمال وقوع حوادث پیش بینی نشده و نقش کلیدی در برقراری آرامش و امنیت در داخل کشور و جلوگیری از تهدیدات خارجی بایستی مورد توجه ویژه قرار گیرند. هدف پژوهش بررسی کیفیت زندگی، رضایت و صمیمیت زناشویی در بین کارکنان نیروی انتظامی بود. روش: پژوهش با رویکرد کیفی و الگوی پدیدارشناسی انجام شد. به این منظور 16 نفر از پرسنل نیروی انتظامی مطابق با اصول روش تحقیق کیفی مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. تمام مصاحبه ها ضبط و کلمه به کلمه پیاده شد و کدگذاری گردید و در قالب مضامین اصلی و فرعی طبقه بندی شد. یافته ها: در این مطالعه 4 درون مایه اصلی و چندین درون مایه فرعی استخراج شد. درون مایه های اصلی شامل: رفاقت و صمیمیت با همسر، کیفیت و رضایت از زندگی، از خودگذشتی همسر و انتظارات از همسر، بود. یکی از سؤال های این تحقیق این بود پرسنل نظامی کیفیت زندگی خود را چگونه ارزیابی می کنند؟ در مجموع با توجه به تحلیل بازخوردی به دست آمده می توان گفت که کیفیت و رضایت زندگی و صمیمیت زناشویی کارکنان نیروی انتظامی تفاوت زیادی با دیگر افراد جامعه ندارند؛ ولی در بعضی مواقع استرس کاری و مشکلات مالی، زندگی این افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. نتیجه گیری: افرادی که در نیروی انتظامی خدمت می کنند از زندگی خود رضایت دارند و روابط مطلوبی را با وجود شرایط کاری با همسران و خانواده خود دارند.